Droomvolger

Het is alweer een jaar geleden dat Pamela (Vriens) en Paul (van de Looi) op mijn pad kwamen. Ze hadden foto's van mijn webalbum gezien, of ze een fotoreportage van mijn huisje mochten maken? Ik hoefde er niet lang over na te denken. Het was een welkom begin van een nieuw leven. Ik had een half jaar lang niet veel meer gezien dan witte jassen in steriele kamers van het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis.
Ik had een fantastische dag met Pam en Paul, twee mensen met een uitzonderlijke liefde voor hun vak, twee lieve mensen, die ik een zeer wam hart toedraag. 
"De reportage is gekocht door de Ariadne. Je komt in hun Brocantespecial!" meldde Pam mij onlangs onverwacht. Ik was het vergeten. De dag met hen was zo bijzonder, dat het vervolg mij niets uitmaakte.

Gisteren was Pam bij mij voor een persoonlijk verhaal bij de foto's. We raakten in gesprek, over onze passies, over hoe we in het leven staan. We vergaten de tijd, die onze gemeenschappelijke vijand bleek. Beiden hebben we weinig op met tijd. We bleken veel meer gemeenschappelijk te hebben. Het leek alsof ik in de spiegel keek, zoveel herkenbaars! Pam volgt al jaren haar droom, haar passie. Ze heeft altijd geweten wat ze wilde. Bij mij heeft het even geduurd, voor ik mijn dromen durfde te volgen! 

    Thanx voor de mooie olijf lieve Pam!