Witte vlinders

Wonderen gebeuren elke dag. Je hoeft er enkel oog voor te hebben, enkel je voelsprieten er op afstemmen. Dan gaat er een wereld voor je open, een wereld vol wonder en geluk.
Zo besluit ik, op een mooie dag, een stuk door de polder te gaan hardlopen. Het is warm. Een licht briesje maakt het aangenaam. Als ik op de Westfriese dijk ben aangekomen, verschijnen er plotseling tientallen witte vlinders. Ze cirkelen om mij heen. Al rennend, zie ik steeds meer vlinders verschijnen. Het lijken er honderden.
Ik moet aan mijn moeder denken. Ze heeft ze vast gestuurd, een witte zee van vlinders. Een teken van haar, dat alles goed met haar is.
Zo onverwacht als de vlinders verschijnen, verdwijnen ze ook plotseling weer.
Ik voel me gelukkig. Het is een mooie gedachte.
Mijn moeder was weer even heel dichtbij. Ze was immers niet meer dan een gedachte van mij vandaan.