zaterdag 2 juli 2011
Vlinderparadijs
Ik vertoef in zalige bossen.
Hier lijkt niets er meer toe te doen. Stilte, vrijheid, het gezang der vogels en het dansen der vlinders! Wat kan een vlindermeisje nog meer verlangen? Hier komt mijn ziel tot rust, mijn hart tot bloei.
Dan donkere zorgen.
"Pappa is plotseling in het ziekenhuis opgenomen", zegt Maan door de telefoon.
Hoe ernstig het is weten we nog niet. Mijn vader ligt zomaar ineens aan slangetjes.
Moet ik naar huis? Nog een dagje afwachten. Mijn licht gevoel is plotsklaps verdwenen.
"Pappa mag weer naar huis", zijn de verlossende woorden van Maan de volgende dag.
Gelukkig.
Vlinder mag nog even blijven fladderen in het paradijs.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
lieve Vlinder ,
licht word donker , en donker word weer licht !
fladder vrolijk verder en laat je om ringen door al het licht ! liefs Marja
Oh wat naar van je vader Ellen. Gaat het weer wat beter met hem? Hopelijk heeft hij er niet veel aan over gehouden. Fijn weekend. Liefs Janneke
Ja oh wat erg van je vader Ellen! gaat het nu weer met hem? Groetjes en sterkte, Simon
Gelukkig dat je vader weer aar huis mag, maar je schrikt enorm. Geniet nog van je vrije dag.
Liefs Dorine
Sterkte en beterschap!!
Lieve groet Brigitte xx
Een reactie posten