Hij schudt zijn hoofd. "Er is geen redden meer aan", zegt hij. Alle opties zijn besproken. De minst gunstige blijft over. Het moet dan maar.
Ik dacht dat ik gek werd. Plotseling opkomende pijn in de nacht heeft mij in deze stoel doen belanden, in zonnig geel, dat wel.
"Hoe kan dat nou zomaar ?", vraag ik hem.
"Tja, soms gebeurt dat gewoon, dan kan het snel gaan", antwoordt hij.
Hij is zichtbaar teleurgesteld dat hij niet meer voor mij kan betekenen. Het enige dat hij nog voor mij kan doen, is mijn helse pijn wegnemen. Dat zal de pijn, om datgene dat verloren gaat, verzachten.
De verlossing gaat niet zonder slag of stoot. Even later krijg ik een gaasje op de gapende wond.
"Twee dagen vloeibaar eten", is het advies.
Nog een geluk bij een ongeluk. Na mijn fantastisch verblijf in Frankrijk mag er wel een kilootje af. Dat zal met een kwark dieet en wat magere yoghurt wel lukken.
2 opmerkingen:
Begreep dat het om een tandarts bezoek gaat!
Brrrr ....zelfs zo'n zonnige stoel doet niet echt helpen hoor!!
Maar ja,soms is het toch fijn dat
ze er zijn want kiespijn is echt pijnlijk!
Ondanks dat het voor jou niet echt een pretje was...moet ik wel zeggen dat ik weer genoten heb van je verhaal over het voorval :)
Lieve groetjes Petra,
Och meisje, gelukkig de tandarts... Ik schrok even zo verschrikkelijk.
Liefs Petra
Een reactie posten